پروژه پایدار سازی و تثبیت خاک زیر پی

فهرست سرفصلها:

فصل اول

- تزریق پر کنندگی به منظور پایدار سازی خاک های غیر چسبیده

فصل دوم

- استفاده از روش های شیمیایی در تثبیت خاك

فصل سوم

- رفتار پرده های سپر فلزی ساحلی در مقابل خاکهای روان شده

فصل چهارم

-     کاربرد روشهای چتری در تونل زنی در زمینهای نرم

===================== چکیده ای از بخشهایی از متن:

فصل اول

- تزریق پر کنندگی به منظور پایدار سازی خاک های غیر چسبیده

چكیده

عملیات تزریق، عبارتست از اقداماتی كه طی آن سیالی سخت شونده تحت عنوان دوغاب با عبور از مسیری خاص كه توسط عملیات حفاری احداث گردیده است، وارد محیط زمین شده و تحت فشاری معین، درون ناپیوستگی های آن قرار می گیرد.

در صورتی كه حین فرایند تزریق، تقابل چندانی بین دوغاب و محیط میزبان صورت نگیرد، به گونه ای كه دوغاب فضاهای خالی را پركرده و هیچگونه جابجایی یا تغییر شكلی را در پیكره محیط ایجاد نكند، عملیات تحت نام تزریق پركنندگی معرفی می گردد. این نوع تزریق را عموما بمنظور رفع مشكلات ژئومكانیكی و پایدارسازی خاك های غیرچسبنده كه عموما درشت دانه اند، بكار گرفته می شوند. به علت نفوذپذیری بالا، ورود دوغاب به این قبیل خاكها براحتی صورت می پذیرد. در ادامه، دوغاب سخت شده در فضاهای خالی، موجب ایجاد اتصالات مكانیكی مناسبی در محیط خاك می شود كه پیوستگی آن را افزایش خواهد داد. بنابراین، عملیات تزریق پركنندگی به عنوان یكی از روش های اصلی بهبود خواص مكانیكی در خاكهای غیر چسبنده است.

در این مقاله، ضمن بررسی كیفی این عملیات از نظر پارامترهای اصلی آن، یعنی موقعیت و ابعاد منطقه تزریق، ملاحظات اجرایی، آرایش گمانه ها، فشار تزریق و مواد مورد استفاده، به عنوان مطالعه موردی، پروژه بهسازی پی ایستگاه راه آهن كلگن آلمان و تزریق در آبرفت های پی سدالاعلی مصر، مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.

كلمات كلیدی

تزریق پركنندگی، بهسازی پی، پایدارسازی خاكهای غیر چسبنده

1-مقدمه

تزریق در خاك، از جمله مباحث مهم در بهسازی پی های خاكی و كم عمق است. بعضی از خاكها به علت نسبت تخلخل زیاد و عدم پیوستگی دانه ها در برابر بارهای وارده بسیار تغییر شكل پذیر هستند. به منظور استحكام این نوع خاكها روش های بسیار متعدد و پیشرفته ای وجود دارد. روش های لرزشی تحكیم خاك، تراكم دینامیكی، زهكشی و.. از جمله روش های بهبود شرایط ژئوتكنیكی خاك است. تزریق دوغاب نیز می تواند به عنوان یك روش بهسازی بكار گرفته شود كه بسته به شرایط، دارای تكنولوژی اجرایی مختلفی نیز می باشد. البته شرایط خاص خاك، بویژه چسبندگی ذرات، وجود رس، نفوذپذیری كم در خاك های ریزدانه و.. باعث می گ تا عملیات تزریق در خاك، بسادگی تزریق در سنگ نباشد. همین امر باعث بوجود آمدن تكنیك های متنوع تزریق در خاك می شود كه بعضا آنان را از هدف اصلی تزریق، یعنی جانشینی دوغاب به جای سیال موجود در ناپیوستگی ها جدا میسازد.

...

فصل دوم

- استفاده از روش های شیمیایی در تثبیت خاك

1-مقدمه

بنا به نظر KEDZI (1979) هدف اصلی تثبیت شیمیایی خاك نگهداری ویژگیهای خاك، و همچنین توجه به نقطه برداشت مهندسین و صرف نظر از رطوبت در محیط مربوطه می باشد، او قصد داشت كه عكس العمل های بین آب و خاك را به وسیله واكنش های سطحی تغییر دهد. كما اینكه TAN (1998) معتقد می باشد كه مواد معدنی خاك رس از لایه های گوناگون سستی كه به یون های روی سطح این لایه ها پیوسته و بوسیله هیدروسفر مولكول های آب جذب شده احاطه گردیده است، تشكیل گردیه است. در یك محیط آبی این یون ها آزادانه در هیدروسفر ذرات خاك رس حركت كرده و به طور تصادفی جابجا می شوند. بسیاری از این یون ها بوسیله تعدادی مولكول های آب در چنین محیطی حل شده و هیدروسفر خاك رس را بالا می برند. تعداد زیادی از مولكول های آب و تحرك یونهای مثبت و منفی در سیستم آب و خاك رس خصلت پلاستیكی یا شكل پذیری ناخواسته را تولید می نمایند. از این رو خاك های محتوی ذرات خاك رسی كه سطح مخصوص بزرگتر و میل تركیبی قویتری به آب دارند، نسبت به ذرات خاك رسی كه سطح مخصوصی خیلی كوچكتر و میل تركیبی كمتری با اب دارند، دارای شكل پذیری آشكارتری می باشند.

برای كاهش چنین مسائلی دو روش پیشنهاد شده است:

اولا با استفاده از مكانیزم مبادله یونی، ثانیا با استفاده از مكانیزم یونیزاسیون.

2-آزمایشگاه رویه ها

2-1-طبقه بندی خاك ها

آزمایش طبقه بندی خاكها براساس تحلیل ته نشینی غربال كردن متحد با الك و با تعیین ذرات خوب به روش هیدرومتری بوسیله HEED (1980) و طبق BS (1990) پیگیری می گردد. نتایج سه خاك كه مورد بررسی قرار گرفت را می توان در جدول 1 مشاهده نمود.

حدود سفتی

در این آزمایش بیشتر از خاك های خشكی كه از الك    425 عبور كرده بودند، استفاده گردید.

...